In de schaars verlichte opslagruimte van onze voorstedelijke verblijfplaats, merkte ik dat ik me overgaf aan een hete afspraak met onze meid, haar wulpse rondingen en ebbenhouten huid die een vurige passie in me aanwakkerden. Terwijl ik elke centimeter van haar verkende, stuitte mijn echtgenoot onverwacht op onze clandestiene ontmoeting. Getuige mijn vleselijke verlangens, bleef hij stil, ervoor kiezend om een voyeuristisch genot te nemen terwijl ik onze meid bleef vernielen. De close-up shots legden elk intiem detail vast van ons gepassioneerde proberen, van het bevochtigen van haar lippen tot het explosieve genot. De aanblik van mijn verborgen echtgenoot, de schaduw, diende alleen maar om de ongefilterde druppels van onze rauwe tempers te vangen. De rauwe druppel van mijn vleselijk verlangen was niet genoeg om ons diep te laten snuiven, maar gewoon een poging om onze honger te stillen, onze gepassioneerdheid te verteren. Deze verbazing was niet alleen een poging tot een diepe verkenning.
