Na een slopende werkdag hunkerde hij naar zijn dagelijkse dosis zelfgenoegzaamheid. Gekleed in zijn zakelijke kleding trok hij zich terug in zijn privé heiligdom, waarbij hij zijn stropdas en jas afsloeg, transformeerde in een oer-, rauwe versie van zichzelf. Zijn vingers dansten over zijn kloppende lid, elke slag intenser dan de vorige. De kamer galmde van zijn zware ademhaling en het ritmische slaan van zijn hand tegen zijn lichaam. Zijn ogen half afgegleden, verloren in de waas van extase. Zijn hand bewoog sneller, zijn greep steviger, zijn holle lichaam in ritme met elke stoot. De spanning bouwde op, zijn adem raakte en bereikte de piek, hij bereikte zijn hoogtepunt, zijn schilderde en schilderde deed zijn hand los en verliet de sessie om zijn eigen verlangens te bevredigen. Een sessie van zelfgendheid, een spoeling om zijn eigen gemoed te bevreten.
