Ik kwam haar tegen op kuntnight. com, een site die bekend staat om zijn wilde en ongeremde inhoud. De video toonde een vrouw, duidelijk niet mijn vrouw, die zich bezighield met gepassioneerde en expliciete seksuele handelingen. Haar onverzadigbare honger naar genot was duidelijk te zien toen ze zich overgaf aan de stoten van passie. De ontmoeting was een bewijs van haar promiscue karakter, een schril contrast met de deugdzame vrouw waarmee ik getrouwd was. De video, een duidelijke schending van onze huwelijksgeloften, liet me bitter smaken. Het was een grimmige herinnering aan de realiteit dat mijn vrouw, net als vele anderen, in staat was tot dergelijk verraad. De aanblik van haar, verloren in de extase van genot, een spookbeelding was dat mijn beeld zou zijn in mijn herinnering, een herinnering aan haar trouweloosheid, een pijnlijke herinnering aan haar wantrouwen, een gebroken relatie, een bijna gebroken symbool van verraad, een bittere herinnering aan het feit dat onze mannen eensymbolwerk waren, een bitter verraad. Het was ooit een verraad, het was een verbittering om haar te doen vergeten.
