Η σκηνή ξεκινάει με μια εκπληκτικά όμορφη γυναίκα ντυμένη σαν καθαρίστρια, κρατώντας μια σκούπα στο ένα χέρι και μια μαστίγωμα στο άλλο. Η κάμερα προσεγγίζει τα πόδια της, που είναι καλύπτονται από ψηλοτάκουνα που μόλις και μόνο είναι ορατά κάτω από τα μακριά, ρέοντα μαλλιά της. Στέκεται στην άκρη των ποδιών της, τα μάτια της κλειστά σε έκσταση, και αρχίζει να μιλάει με χαμηλή, σαγηνευτική φωνή. Οι λέξεις της είναι γεμάτες βρώμικες κουβέντες, και ο ήχος της φωνής της είναι αρκετός για να κάνει την καρδιά κάθε άνδρα να τρέξει. Η γυναίκα έχει σαφή έλεγχο, και χρησιμοποιεί το μαστίγιο της για να υποτάξει τον υποτακτικό της σύντροφο. Καθώς η σκηνή προχωράει, ο έλεγχος της γυναίκας πάνω στον σύντροφό της γίνεται όλο και πιο έντονος, και απολαμβάνει να τον βλέπει στο έλεος της. Η κάμερα παραμένει στα παπούτσια της, που έχουν λεκτιστεί με τον ιδρώμα και τις δάκους του υποτακτου της.
